Najmłodsza z sióstr Węcławowicz urodziła się 4 października 1887 r. czyli 15 lat po Jadwidze w miejscowości Starobin niedaleko Mińska na Białorusi. Nie wiem, czy tak, jak i siostry ukończyła naukę na pensji p. Czarnockiej w Warszawie, raczej nie, może chodziła do gimnazjum w Mińsku?
Na zdjęciu siedzi dorosła już prawie panienka z książką, niestety zdjęcie jest ucięte i nie wiadomo, gdzie zrobione. Z tyłu jest napis po rosyjsku: Stasia Węcławowicz w VII klasie, zrobiła Nadia Podkariewa. Stasia może tu mieć około 17 lat, czyli zdjęcie zrobione ok. 1904 r. Może to w takim razie Perm?
Z Permu pochodzi natomiast zdjęcie z 1912 roku. Mieszkała tam zapewne z rodzicami, a może po ich śmierci( latem 1912 r.), wyjechała do Jekaterynburga?
W roku 1913 - 28 kwietnia, kiedy jej siostry, Jadzia i Wacia maja już całkiem duże dzieci, Stasia wychodzi za mąż za Rosjanina - Kolę Leontiewa. Ślub biorą w Jekaterynburgu, w każdym razie stamtąd pochodzi ich ślubne
zdjęcie zdjęcie.
Na przedwiośniu 1914 r. (tak jest opisane kolejne zdjęcie) siedzą już oboje wpatrzeni w maleńkiego synka. Niestety, nie dane im było się cieszyć długo jego obecnością. W wieku 8 lat(1922) zmarł na szkarlatynę, chorobę wówczas śmiertelną dla małych dzieci.
Nie wiadomo też w jakich warunkach i jak żyła Stanisława i jej mąż po wyjeździe do Polski w 1918 r. całej rodziny Ratomskich. Związana z Rosjaninem, prawdopodobnie oboje nie dostali pozwolenia na wyjazd do kraju, może nie chciała opuszczać męża? Czy w ogóle utrzymywała z rodziną jakąś korespondencję w ciężkich czasach bolszewickich rządów? Bardzo wątpliwe. Nie zachowały sie niestety żadne ich listy z tego okresu.
Nie wiadomo też w jakich warunkach i jak żyła Stanisława i jej mąż po wyjeździe do Polski w 1918 r. całej rodziny Ratomskich. Związana z Rosjaninem, prawdopodobnie oboje nie dostali pozwolenia na wyjazd do kraju, może nie chciała opuszczać męża? Czy w ogóle utrzymywała z rodziną jakąś korespondencję w ciężkich czasach bolszewickich rządów? Bardzo wątpliwe. Nie zachowały sie niestety żadne ich listy z tego okresu.
Dopiero w roku 1958 roku, prawdopodobnie już po śmierci męża Stanisława przyjechała do Polski. Nie zastała niestety już swoich sióstr, które zmarły w 1943 i 1956 roku. Znalazła jedynie przystań w domach kochających siostrzenic.
Mieszkała u jednej z nich, w Łodzi, natomiast z siostrami połączyła się dopiero po śmierci w dn. 15.11.1974 r. na warszawskich Powązkach w grobie rodzinnym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz